Η εγκύκλιος του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, με την οποία διατάσσεται η επανεκκαθάριση των φορολογικών δηλώσεων που υπέβαλαν τουλάχιστον κατά τα τελευταία τρία έτη όλοι οι δικαστικοί λειτουργοί και θα έχει ως άμεση συνέπεια την επιστροφή σημαντικών ποσών από φόρους, μόνο τυχαία δεν μπορεί να κριθεί.
Η «Δημοκρατική Ευθύνη» πιστεύει ότι η έκδοσή της συγκεκριμένης απόφασης, την προηγούμενη μέρα της κρίσιμης διάσκεψης του Συμβουλίου της Επικρατείας για τη υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών εγείρει υπόνοιες κυβερνητικής παρέμβασης στη δικαιοσύνη.
Θυμίζουμε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι βασικά στοιχεία του κράτους δικαίου είναι μεταξύ άλλων η τήρηση της αρχής της ισότητας και η υποχρέωση συμμόρφωσης της διοίκησης προς τις δικαστικές αποφάσεις. Η εκτέλεση των δικαστικών αποφάσεων αποτελεί εξάλλου κατά πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στοιχείο της «δίκαιης δίκης».
Η «Δημοκρατική Ευθύνη» με την ευκαιρία αναφέρει και άλλες – προγενέστερες – μισθολογικές διεκδικήσεις διαφόρων κατηγοριών όπου έχουν εκδοθεί αντίστοιχες αποφάσεις:
2194/2014 της Ολομελείας του ΣτΕ για τους ενστόλους.
4741/2014 του ίδιου Δικαστηρίου για τα μέλη ΔΕΠ των ΑΕΙ.
127/2016 του Μισθοδικείου για τους δικαστικούς λειτουργούς.
Οι διεκδικήσεις των ενστόλων φαίνεται να παραπέμπονται στις καλένδες, ενώ αυτές των πανεπιστημιακών, δημοσίων λειτουργών κατά το Σύνταγμα όπως και οι δικαστικοί λειτουργοί, μάλλον έχουν λησμονηθεί.
Και ρωτάμε:
- Γιατί αυτή η προνομιακή μεταχείριση των δικαστικών λειτουργών την κρίσιμη αυτή εποχή;
- Υποκρύπτεται μήπως συναλλαγή;
Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε την ταφόπλακα της δικαστικής ανεξαρτησίας.
