Η διαχείριση των προσφυγικών ροών στη χώρα μας συνοδεύτηκε έως τώρα από σοβαρότατες και συχνότατες καταγγελίες για πρωτοφανείς καθυστερήσεις, απευθείας αναθέσεις, εργολαβικά κέρδη και απουσία όποιου κεντρικού σχεδιασμού. Παρόλα αυτά το σύνολο του πολιτικού κόσμου είτε χαρακτηριστικά αδιαφόρησε ή αναιμικά αντέδρασε για ένα πρόβλημα που πρωτίστως εκθέτει τους συνανθρώπους μας και δευτερευόντως τη χώρα μας.
Ωστόσο, οι νέες καταγγελίες και παραδοχές για ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα φιλοξενίας και πλήρη αδυναμία διαχείρισης της χρηματοδότησης, αποδεικνύουν όχι μόνο τη θρασύτητα της κυβέρνησης να δώσει έστω και μία απάντηση σε όλα αυτά τα επαναλαμβανόμενα ερωτηματικά αλλά και την αναισθησία, αδυναμία του ευρύτερου πολιτικού συστήματος. Αδυναμία που έγκειται αποκλειστικά στην μικροκομματική κριτική και συνδέεται με την απουσία μίας υπεύθυνης κοινοβουλευτικής στάσης για χαρτογράφηση των αναγκών και υποβολή στοχευμένων προτάσεων. Ένα ακόμη παράδειγμα πως το πολιτικό σύστημα στο σύνολο του απέχει σημαντικά από τις βασικές αρχές διαχείρισης των κοινωνικών προβλημάτων. Τη διαφάνεια, την υπευθυνότητα και την αποτελεσματικότητα.
