Ο Υπουργός Δικαιοσύνης και το Συμβούλιο Χαρίτων «εισηγούνται» στις 7 Ιουνίου τη μετατροπή ποινών ώστε αναδρομικά να μετατραπούν οι καταδίκες που επιβλήθηκαν σε οκτώ ημεδαπούς και αλλοδαπούς για εγκλήματα που διέπραξαν ώστε αυτές να μην αποτελούν κώλυμα για το διορισμό τους στο δημόσιο, ή την απόκτηση επαγγελματικής άδειας, ή την απόκτηση Ελληνικής ιθαγένειας.
Κατά περίπτωση δηλαδή η Εκτελεστική εξουσία να φροντίζει να αλλάζουν αποφάσεις της ανεξάρτητης Δικαστικής εξουσίας, ώστε να παραμεριστούν υποχρεώσεις, κωλύματα και απαγορεύσεις που θέτει για όλους τους πολίτες με νόμο η Νομοθετική εξουσία. Η διάκριση των εξουσιών, θεμέλιο του δημοκρατικού πολιτεύματος, για άλλη μια φορά πάει περίπατο.
Γιατί θα πρέπει να αλλάξει η ποινή ενός που καταδικάστηκε για λιποταξία ώστε τώρα αυτός να διοριστεί μόνιμος στο Πολεμικό Ναυτικό; Αφού δεν του άρεσε και δεν έκανε για το στράτευμα, τώρα τι ζητάει; Θεσούλα και μισθό; Ας αναλάβει το λειτούργημα και τον μισθό κάποιος άλλος που τουλάχιστον δεν έχει υπάρξει λιποτάκτης.
Γιατί θα πρέπει να σπεύσει ο Υπουργός να μεριμνήσει να αλλάξει η ποινή ώστε κάποιος που καταδικάστηκε για ληστεία να μπορέσει να πάρει την Ελληνική ιθαγένεια; Να μην σώσει και την πάρει αφού ο ίδιος ο νόμος θέτει αυτό το κώλυμα. Να την πάρουν όσοι πληρούν τις προϋποθέσεις.
Η πρακτική δεν είναι καινούργια. Είναι παλιά και απαράδεκτη που οι τωρινοί κυβερνώντες την απογείωσαν ως συνήθως, όπως απογείωσαν και κάθε τι απαράδεκτο κρατούσε και κρατάει τη χώρα μας πίσω.
Οι δικαστικές αποφάσεις και οι νόμοι καταντούν ενδεικτικοί και προαιρετικοί. Το ρουσφέτι παραμένει το μόνο ιερό και απαραβίαστο. Παλιό, κλασσικό, ανεύθυνο, αντιδημοκρατικό, απαίσιο πελατειακό κράτος διευθετήσεων και εξυπηρετήσεων.
Όλο το ΦΕΚ της απονομής χάριτος : http://dikastis.blogspot.com/2018/06/7182018.html
