200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση: Ήρθε η Εθνική Παλιγγενεσία ή ακόμη;

Παλιγγενεσία σημαίνει αποκρυστάλλωση του δυισμού της χώρας και του λαού αυτού ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση. Σημαίνει σφυρηλάτηση του δικού μας ελληνικού χαρακτήρα, που να συνδυάζει αρμονικά τις δύο αντιλήψεις και μπορεί να τίθεται στην πρωτοπορία.
Σημαίνει ξεπέρασμα του δυισμού του ελληνικού χαρακτήρα, μεταξύ του ατομισμού και του ηρωισμού για τον κοινό σκοπό, με απαλλαγή από τα δεινά του, τη διχόνοια και τους ανταγωνισμούς. Με ανάδειξη των καλών μας στοιχείων, εκείνων που στάθηκαν ικανά να υπερκεράσουν τις συνέπειες των εμφυλίων εντός της Επανάστασης και να οδηγήσουν στη δημιουργία του ελληνικού κράτους.
Σημαίνει σύνδεση των εποχών μεταξύ τους, από την κλασική αρχαιότητα μέχρι την Εθνική Αντίσταση.
Απελευθέρωση σήμερα σημαίνει Έλληνες της ανοιχτότητας και της συνάντησης με άλλους λαούς και κουλτούρες, όπως συνέβαινε πάντα σε περιόδους που τα κατάφερνε αληθινά καλά η χώρα μας. Απελευθέρωση σημαίνει Έλληνες της ευθύνης όπως αυτή που με τόλμη ανέλαβαν οι επαναστατημένοι του 1821 και που σήμερα οφείλει να τεθεί και πάλι σε προτεραιότητα.
Σημαίνει ευθύνη απέναντι στον εαυτό μας και την κοινωνία. Στην κοινωνία, όπως αυτή διαμορφώθηκε από την αντικατάσταση της κοινωνίας της ανάγκης, που γεννά αναπόδραστα αλληλεγγύη, σε κοινωνία της επιθυμίας και της τρυφηλότητας. Αλλά και στην υπό διαμόρφωση κοινωνία, μετά τις νέες συνήθειες των λιγότερων ζωντανών επαφών και ανθρώπινων σχέσεων, οι οποίες όμως δεν παύουν να είναι αντίθετες με την κοινωνική φύση του ανθρώπου. Τελικά ευθύνη σημαίνει πρωτίστως αναστοχασμό, αυτοπεριορισμό και δημιουργία.